Hechtingsprobleem is vaak een smoes van de jeugdzorg om in de jeugdbescherming tot drang- of dwangzorg te komen.

Meer over de hechting bij gewone kinderen, pleegkinderen, adoptiekinderen, staat in hoofdstukken op ADOPTIE & PLEEGZORG.

Na uitzendingen van Zembla over het ADOPTIEBEDROG is het duidelijk dat de regeringen wegkijkregeringen zijn geweest die de schade negeren.

Ook bij de wetenschappelijk nu aangetoonde 'fouten' en misstanden in de jeugdzorgketen tot in de jeugdbescherming noopt tot een jeugdbeschermingsaffaire, zoals de toeslagenaffaire.

Hieronder enige opmerkingen naar politici en kinderrechters.

Het wegkijken is niet gezond voor de maatschappij.

Kinderrechters kunnen met drogredeneringen werken, en de vraag ontlopen met misleidende vraagstelling, afschuiven, zeker omdat de jeugdbescherming niet diagnostisch bevoegd is, maar het wel stelt en beweert:

Ouders, vergeet daarom Rv810a niet te gebruiken met adres van uw specialist

Daarentegen:

Het gedrocht 'jeugdzorg', dat geen jeugdgezondheidszorg is,

moet verdwijnen:

Ouders dienen dus te onderbouwen, zo, dat de rechter diens plicht in de uitspraak LJN BD1113 van de Centrale Raad van Beroep, de hoogste bestuursrechter, nu eens wel gaat uitvoeren.

Ouders moeten dus bijlagen, 'producties',  bij hun verweer of verzoek, of tegenverzoek (i.v.m. Rv149) geven, en ook aan hun pleitnota een samenvatting.

Rechters zijn geen orthopedagogen of medici om pathogenie te onderkennen en moeten op advies van zo mogelijk de hoogste deskundigheid afgaan; en daarbij is de jeugdbescherming, die zonder directe diagnostische bevoegdheid werkt en geen therapeutische bevoegdheid kent qua beroepsregistraties, wel de laagste sport op de ladder de Onderzoekshiërarchie, en dat staat allemaal in https://kinderbescherming.jimdofree.com/kritiek-van-deskundigen/onderzoek-met-gevolg/wetenschappelijk-rapport-werkelijkheidsvinding/ , met óók het 'vergeten' en genegeerd internationaal recht. Diagnostiek door een passend specialist staat hoger. En wetenschap met controlegroepen men meta-analyse, staat hoog! En die zeggen dat de jeugdbescherming vaak ernstig schadelijke rapportages en verzoeken schrijft. De vermeende bedreiging uit lid 1 à 4 van BW1:255 wordt nimmer afgewogen en áántóónbaar uitgelegd naar de rechter (en ouders) toe, en dat terwijl het McMichael-arrest geldt!

Ouders moeten daarom vaak in hoger beroep, en daartoe moeten ze met hun producties anticiperen! Ze moeten dus ten behoeve van hun kind (BW1:247 en IVRK24 lid 1) kennis hebben opgedaan!